پایانی بر ریزش مو را با 14 فرمول طبیعی تجربه کنید

پایانی بر ریزش مو را با 14 فرمول طبیعی تجربه کنید
 

هیچ انسانی دوست ندارد تا با ریزش موی سر مواجه باشد، اما این شرایط برای میلیون ها نفر در سراسر جهان رخ می دهد. ریزش مو اغلب قابل درمان است و در بسیاری موارد تنها با دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم که سرشار از ویتامین هایی مشخص برای مقابله با ریزش مو است می توان این کار را انجام داد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پروگرسیو هلث"، حصول اطمینان از این که مواد غذای مناسب برای سلامت کلی خود را مصرف می کنیم از اهمیت ویژه ای برخوردار است و آن چه مصرف می کنیم نقش چشمگیری در سلامت موهای ما ایفا می کند.

هم مردان و هم زنان نیازمند دریافت مقادیر زیادی از ویتامین ها و مواد مغذی از رژیم غذایی خود برای جلوگیری از ریزش مو هستند و این مواد در بسیاری از مواد غذایی و مکمل های غذایی یافت می شوند.

بسیاری از مردم جهان درباره ویتامین ها و مواد معدنی موثر در کاهش ریزش مو و نقشی که در سلامت کلی ما ایفا می کنند اطلاعات چندانی ندارند و یا اصلا با آنها آشنا نیستند. بر همین اساس، آشنایی با انواع مختلف ویتامین ها و مواد معدنی که به آنها نیاز دارید و تصمیم گیری درباره این که به مقدار بیشتر یا کمتر از کدام یک نیاز دارید، ایده خوبی است.

در ادامه قصد داریم با برخی از ویتامین ها و مواد معدنی که در ریزش مو موثر هستند، بیشتر آشنا شویم.

ویتامین A

ما برای تولید چربی پوست سر (Sebum) به ویتامین A نیاز داریم. بدون چربی پوست سر موهای ما خشک و شکننده می شوند و شوره و پوسته های ضخیم در سر نمایان خواهند شد که درمان هر دو آنها می تواند آزار دهنده باشد.

موهای خشک در نهایت شروع به شکستن می کنند و هنگامی که مو شکسته و ناسالم می شود اغلب می تواند ریزش موی دائمی را به همراه داشته باشد.

شما می توانید مقادیر زیادی ویتامین A که به عنوان یک آنتی اکسیدان نیز شناخته می شود را از مواد غذایی مانند انبه، پرتقال، هویج، سیب زمینی شیرین، کدو و جگر دریافت کنید.

ویتامین B

ویتامین B برای هموگلوبین سالم که اکسیژن را از طریق گلوبول های قرمز خون به پوست سر می رساند، نیاز است. انواع مختلفی از ویتامین B وجود دارند و بهترین آنها برای درمان ریزش مو ویتامین B6، پارا آمینو بنزوئیک اسید، بیوتین و اینوزیتول هستند.

برای دریافت ویتامین B می توانید مصرف مواد غذایی مانند ماهی و غذاهای دریایی، گوشت ماکیان، گوشت قرمز، لوبیا، موز، جو دوسر، تخم مرغ، سیب زمینی و شیر کم یا بدون چربی را در برنامه غذایی خود جای دهید.

اسید فولیک

این ویتامین می تواند نقش قابل توجهی در درمان و پیشگیری از ریزش مو ایفا کند. مصرف مکمل ها و مواد غذایی حاوی اسید فولیک نه تنها به کاهش احتمال ریزش مو و پیشگیری از نازک شدن موها در آینده کمک می کند، بلکه می تواند کمک بزرگی به افرادی باشد که به صورت ژنتیکی در معرض طاسی قرار دارند.

اسید فولیک در مواد غذایی مانند نخود، نخود فرنگی منجمد، مارچوبه آب پز، عدس پخته شده، و پاپایا وجود دارد.

ویتامین C

تولید کلاژن سالم به ویتامین C بستگی دارد و اگر دوست دارید موهای سالمی داشته باشید کلاژن از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود.

ویتامین C برای جلوگیری از بسیاری مسائل مربوط به سلامت نیاز است و می تواند به ما در جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا کمک کند.

مواد غذایی خوشمزه بسیاری وجود دارند که حاوی ویتامین C هستند که از آن جمله می توان به پرتقال، لیمو، گریپ فروت، فلفل قرمز شیرین، کیوی، گوجه فرنگی، فلفل سبز، توت فرنگی، آناناس، انبه، بلوبری، و گواوا اشاره کرد.

ویتامین D

ریزش مو و نرمی استخوان دو مساله سلامت مرتبط با کمبود ویتامین D هستند. ویتامین Dدر سلامت فولیکول های مو نقش دارد.

پژوهشی صورت گرفته روی موش ها نشان داده است، هنگامی که ژن هایی خاص برداشته می شوند، موش ها نشانه های کمبود ویتامین D را نشان می دهند. این نشانه ها شامل نرمی استخوان و ریزش مو بودند.

اسیدهای چرب در تولید ویتامین D در بدن نقش دارند. بدون مقدار کافی از اسیدهای چرب ضروری، بدن انسان قادر به تولید مقدار کافی از ویتامین D نیست و این شرایط به کمبود این ویتامین منجر می شود که می تواند زمینه ساز شکل گیری پسوریازیس و پوسته پوسته شدن پوست سر شود.

ویتامین E

برای گردش خون خوب در پوست سر نیازمند ویتامین E هستیم. همچنین، این ویتامین به افزایش جذب اکسیژن کمک می کند که موضوعی مهم محسوب می شود.

ویتامین E در روغن های گیاهی، روغن آفتابگردان، روغن سویا، روغن ذرت، آجیل، برگ سبز شلغم و دیگر سبزیجات برگ‌دار یافت می شود. بهتر است ویتامین E را به صورت خوراکی مصرف کنید تا این که در قالب محلولی موضعی بکار گرفته شود زیرا این ویتامین در بدن بهتر جذب می شود.

امگا-3

امگا-3 یک اسید چرب ضروری است و برای در اختیار داشتن موهایی سالم به آن نیاز دارید. اسیدهای چرب امگا-3 از سه نوع اصلی تشکیل شده اند که شامل ALA (آلفا لینولئیک اسید)، EPA (ایکوزاپنتایونیک اسید) و DHA (دوکوساهکسائنویک اسید) می شوند.

اسیدهای چرب امگا-3 در مواد غذایی مانند میگو، صدف، انواع ماهی های چرب مانند سالمون، هالیبوت، آلباکور، قرل آلا، ساردین، گربه ماهی، کاد، تن، شاه ماهی، و همچنین گردو، بادام، و دانه کتان یافت می شود.

روی

ما به دلایل مختلف به روی نیازمند هستیم که داشتن موهایی سالم نیز از آن جمله است. روی برای تولید چربی پوست سر نیاز است که یک چربی طبیعی بوده و برای داشتن موهایی سالم ضروری است.

روی به حفظ لطافت پوست سر کمک می کند، از ایجاد شوره جلوگیری می کند، و ساقه مو را سالم و قوی حفظ می کند. کمبود روی در رژیم غذایی می تواند به سفید شدن زودرس موها یا طاسی منجر شود. بدن به طور طبیعی روی ذخیره نمی کند و دریافت آن از منابع غذایی سالم مانند مخمر، زرده تخم مرغ، دانه کدو تنبل، و میگو یا مکمل های غذایی مهم است.

این نکته را به خاطر داشته باشید که به میزان توصیه شده روزانه روی دریافت کنید زیرا میزان بیش یا کمتر از حد آن می تواند به مشکلات بسیاری از جمله ریزش مو منجر شود.

روی در مواد غذایی مختلف مانند گوشت قرمز، گوشت ماکیان، جگر، جوانه گندم، میگو، دانه کدو تنبل، محصولات سویا، و زرده تخم مرغ یافت می شود.

بتا سیتوسترول

بتا سیتوسترول یک عصاره گیاهی طبیعی حاوی مواد مغذی مورد نیاز برای موهایی سالم است. از آنجایی که بتا سیتوسترول کاملا طبیعی است فاقد عوارض جانبی بوده و می تواند در ترکیب با داروهای دیگر که به طور مرتب مصرف می شوند، استفاده شود.

بتا سیتوسترول ریزش مو را درمان کرده و رشد موهای جدید را بهبود می بخشد. خطری در استفاده از این ماده وجود نداشته و مردان و زنان می توانند آن را مصرف کنند.

آهن

کمبود آهن می تواند عامل ریزش مو در زنان باشد و بر همین اساس حصول اطمینان از دریافت کافی این ماده مغذی از رژیم غذایی مهم است.

سه دلیل اصلی کمبود آهن در زنان شامل دوره های پریود سنگین با خونریزی زیاد، زخم های معده و التهاب معده که موجب خونریزی در دستگاه گوارش می شوند، و کمبود خون پس از زایمان می شوند.

از جمله منابع غذایی خوب برای آهن می توان به گوشت قرمز، میوه های خشک، توفو، و بروکلی اشاره کرد.

هسته انگور

یکی از امن‌ترین چیزهایی که می توان برای درمان ریزش مو استفاده کرد، هسته انگور است. هسته انگور به صورت مایع و کپسول در دسترس است و به مهار ریزش مو و بهبود رشد موی سالم کمک می کند. افرادی با بیماری های ژنتیکی مشخص یا آنهایی که از تغذیه نامناسب رنج می برند و ریزش مو دارند می توانند از عصاره هسته انگور بهره ببرند.

عصاره هسته انگور فولیکول های مو را تحریک کرده و استفاده از آن می تواند ریزش مو را مهار کند. همچنین به واسطه ویژگی های سم زدایی خود گزینه ای خوب برای پاکسازی بدن است.

اسیدهای آمینه

ریزش مو می تواند با اسیدهای آمینه درمان شود که از اثرگذاری بهتری در ترکیب با ویتامین ها و مواد مغذی دیگر برخوردار می شوند. بهترین اسیدهای آمینه برای درمان ریزش مو و موهای نازک عبارتند از:

متیونین که آنتی اکسیدانی قوی است و منبعی فوق العاده برای گوگرد محسوب می شود.

سیستئین، اسید آمینه ای غیر ضروری است که می تواند رشد مو را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

سیستین، اسید آمینه غیر ضروری دیگری است که برای درمان نازکی و ریزش مو و بهبود رشد مو کاربرد دارد.

تیروزین، اسید آمینه غیر ضروری دیگری است که برای درمان بسیاری مسائل سلامت از جمله ریزش مو استفاده می شود.

اینوزیتول

از اینوزیتول برای کمک به مهار ریزش مو و رشد دوباره موهای سالم استفاده می شود. همچنین اینوزیتول به کاهش سطوح کلسترول کمک می کند.

اینوزیتول توسط مردان و زنان برای درمان نازکی مو استفاده می شود و دارای ویژگی های آنتی اکسیدانی است که فولیکول های مو را سالم نگه می دارد.

مواد غذایی مختلفی حاوی اینوزیتول هستند که از آن جمله می توان به کشمش، دانه های جو، جوانه گندم، موز، گوشت گاو، جگر، برنج قهوه ای و انواع سبزیجات اشاره کرد.

بیوتین

بیوتین به عنوان غذایی برای موهای شما در نظر گرفته می شود و نقشی کلیدی در مقابله با ریزش مو ایفا می کند. بیوتین یکی از مهم‌ترین ویتامین هایی است که می توانید برای رشد موهایی سالم در رژیم غذایی خود از آن استفاده کنید و در همین راستا ممکن است به مصرف مکمل های غذایی برای دریافت میزان کافی از آن نیاز داشته باشید.

دو ماده غذایی که منبعی فوق العاده برای بیوتین هستند شامل جگر و زرده تخم مرغ می شوند اما شما نیازمند مصرف مقدار زیادی از آنها در روز هستید و از این رو مصرف مکمل های بیوتین انتخاب بهتری است.

کتابخانه امید ایران

www.irebooks.ir

ویتامین ها و املاح

مصرف ویتامین ها در چه ساعتی بهتر است؟

هرگز نباید مکمل‌های آهن را همزمان با کلسیم مصرف کرد

برای تأمین نیازهای بدن ،ممکن است پزشک مولتی ویتامین تجویز کند. اغلب ویتامین‌ها و مواد غذایی عملکرد مشخصی در بدن دارد و در صورت مصرف در زمان و شرایط درست بهتر عمل می‌کند. مصرف تمامی مکمل ها باهم توصیه نمی‌شود.
 

ویتامین‌هایی که باید تا ظهر مصرف شود
*ویتامین B1 : به سوخت‌وساز بدن کمک و از سیستم عصب حمایت می‌کند

*ویتامین B12: برای ایجاد گلبول‌های قرمز استفاده می‌شود و در زمان اضطراب آرامش ایجاد می کند .

* آهن: به بدن شما کمک می‌کند تا اکسیژن را انتقال دهد و به سیستم دفاعی بدن نیز کمک می‌کند.

* Q10: از بیماری قلبی جلوگیری می‌کند و عملکرد جنسی را بهبود می‌دهد.

ویتامین C: به بدن کمک می‌کند تا بافت جدید بسازد و دندان‌ها و سیستم ایمنی را قوی نگه می دارد.

هریک از این 5 ویتامین‌ تاثیر قوی روی بدن می گذارد پس مصرف آن هنگام صبح انرژی مورد نیاز بدن را در کل روز تأمین می‌کند. ویتامین C به جذب آهن کمک می‌کند ، بنابراین توصیه می‌شود آن دو را باهم مصرف کنید یا این‌ که غذایی مغذی با یکی از قرص‌ها مصرف کنید.
 

ویتامین هایی که باید با غذاهای سالم مصرف کرد:
ویتامین A : برای حفظ سلامت بینایی ،پوست و مثانه لازم است.

ویتامین E : از غشای سلولی محافظت می‌کند و بروز خطر مشکلات قلبی را کاهش می‌دهد.

ویتامین D : مانع از بروز دیابت و بعضی از انواع سرطان می‌شود.

ویتامین K : استخوان‌ها و رگ‌ها را قوی نگه می دارد.

لیکوپن: خطر بروز بیماری قلبی و خونی و برخی انواع سرطان را کاهش می‌دهد.

لوتئین: چشم‌ها را سالم نگه می‌دارد و از سرطان روده بزرگ پیشگیری می‌کند.

همه این‌ها ویتامین‌های قابل‌حل در چربی است و باید نزدیک یا همزمان با غذاهای چرب مصرف شود تا به‌درستی در بدن جذب شود. درباره غذایی که باید هنگام مصرف این قرص‌ها بخورید، با پزشک خود مشورت کنید .
مراقب اثر متقابل ویتامینK و ویتامین E باشید . مصرف مقدار زیاد ویتامین E می‌تواند توانایی بدن را برای استفاده از ویتامین K کاهش دهد.
 

آنچه باید هنگام عصر مصرف شود:
منیزیم: برای فعالیت سالم عضلانی و اغلب عملکردهای بدنی مورد نیاز است.

کلسیم: برای تقویت استخوان‌ها و بسیاری از فعالیت‌های بدن ضروری است.

بدن از این دو ماده معدنی هنگام استراحت استفاده می کند.
این مواد همچنین بدنتان را آرام و از بروز برخی اختلالات خواب پیشگیری می کند.
هرگز نباید مکمل‌های آهن را همزمان با کلسیم مصرف کرد زیرا هیچ یک به‌درستی در بدن جذب نمی‌شود. برای به دست آوردن خاصیت آن‌ها فاصله حدود 4 ساعت بین مصرف هرکدام لازم است.

آنچه نباید پس از مصرف ویتامین‌ها خورد:
قهوه، چای و انواع نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند مانع از جذب کامل ویتامین‌ها و مواد معدنی از مکمل‌های غذایی ‌شود. قرص‌ها را همراه با آب یا آب‌میوه طبیعی مصرف کنید. بهتر است از مصرف نوشیدنی‌های دیگر حداقل به مدت دو ساعت اجتناب کنید.
 

ویتامین‌ها را به‌طور منظم بخورید:
بدن ما مدام از ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده و خود را پاک‌سازی می کند. مصرف غیرمنظم قرص ویتامین نمی‌تواند خیلی روی سلامت تأثیر مفید بگذارد. باید این کار به‌ طور مرتب و منظم باشد تا عمل جذب و هضم به‌خوبی انجام گیرد. در مورد نحوه و مدت مصرف این قرص ها با پزشک مشورت کنید. همیشه گفته می شود که باید تعادل در هر کار را حفظ کرد. در اغلب موارد میزان مصرف روی ویتامین ها نوشته می شود که باید رعایت شود.
از آن جا که بسیاری از غذاها سرشار از مواد مغذی است ، باید بدانید که هنگام خوردن کدام غذا، باید از مصرف کدام ویتامین اجتناب کنید.
منبع:salamatnews.com



حافظه و تغذیه

مصرف مایعات در طول روز نقش بسزایی در کارآیی مغز دارد

شاید در میان اطرافیان دیده باشید که برخی افراد، بخصوص میانسالان و سالمندان، توجه دقیق و موشکافانه به نوع تغذیه و خورد و خوراک خود دارند و اغلب به دنبال غذاها یا نوشیدنی‌هایی هستند که برای ارتقای حافظه و تقویت مغز موثر باشد. سوال اینجاست که آیا واقعا مواد غذایی می‌توانند بر ارتقای توان مغز تاثیرگذار باشند؟

برنامه‌ریزی تغذیه‌ای و خوردن هوشمندانه انواع خاصی از غذاها عملکرد مغز را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند در افزایش ضریب هوشی، بهبود خلق و خو، افزایش خلاقیت و توان ذهنی نقش بسزایی داشته باشد.

صبح‌ها به نوشیدن چای اکتفا نکنید
اولویت اصلی برای داشتن مغز و ذهن پویا را خوردن صبحانه است، صبح‌ها پیش از ترک منزل فقط به خوردن چای اکتفا نکنید. در این وعده، حتما غذاهای تهیه شده از غلات سبوس دار بخورید، زیرا قندها در این غذاها آهسته‌تر درجریان خون منتشر می‌شوند و دیرتر احساس گرسنگی می‌کنید و کاهش سطح انرژی در بدنتان دیرتر اتفاق می‌افتد.

بیسکویت، کیک صبحانه، آبمیوه صنعتی و چای بسیار شیرین می‌تواند بسرعت افراد را گرسنه کند و سبب کاهش تمرکز شود. مصرف مایعات در طول روز نقش بسزایی در کارآیی مغز دارد. اگر مایعات به مغز نرسد، احساس خستگی و منگی می‌کنید و به احتمال زیاد، دچار سردرد خواهید شد.

از کافی بودن آهن و ویتامین B بدنتان مطمئن شوید
برای بیشترین بهره وری از سلول‌های مغز لازم است، اکسیژن مورد نیاز در اختیارشان قرار گیرد. کمبود آهن در رژیم غذایی باعث کاهش میزان تحویل اکسیژن به مغز می‌شود و عدم تمرکز، کمبود انرژی و خستگی ظاهر می‌شود. بهترین منبع آهن، گوشت قرمز و سایر منابع آهن، عبارتند از زرده تخم‌مرغ، لوبیا قرمز، عدس، زردآلوی خشک، غلات صبحانه غنی شده با آهن و کلم بروکلی است. مطالعات نشان داده، افرادی که خوردنی‌های حاوی ویتامین C مصرف می‌کنند، در یاد آوری مطالب موفق ترند و حافظه بهتری دارند.

در نتیجه، روزانه دست‌کم پنج وعده میوه و سبزی بخورید و به آن تنوع دهید، ضمن این که مواد غذایی غنی از ویتامین‌های B بخصوص مرغ، سیب‌زمینی، موز و جوانه غلات می‌توانند برای بهبود حافظه و سلامت مغز موثر باشند.

ناهار را سبک بخورید
خوردن یک وعده غذایی پر حجم در وقت ناهار، باعث احساس خستگی در مابقی روز می‌شود. سالادهای سالم، غذای مناسبی برای وعده غذایی ناهار هستند، ماهی‌های غنی از چربی دریایی مانند ماهی سالمون، ساردین و ماهی تن، حاوی چربی‌های امگا 3 بوده، برای تقویت سلول‌های مغز مفیدند.

برای مناسب نگه داشتن سطح قند خون و پیشگیری از افت توان مغز به طور منظم غذا بخورید. مصرف سه وعده غذای اصلی کم حجم و دو میان وعده، قند خون مغز را تامین می‌کند. میان وعده‌های سالم شامل شیر، ماست کم چرب و میوه‌های تازه یا خشک شده است.

شام را ابتدای شب بخورید
یک وعده غذای سنگین در اواخر شب می‌تواند موجب بروز بی‌خوابی و در نتیجه، افت توان مغز و حافظه بخصوص در روز بعد شود.  سعی کنید حداقل سه ساعت قبل از خواب غذا بخورید تا بدن، فرصت کافی برای هضم مواد غذایی داشته باشد. نان و ماکارونی سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، لوبیا و حبوبات به دلیل داشتن کربوهیدرات‌های پیچیده، آهسته تر جذب بدن می‌شوند و برای عملکرد مغز مفیدترند.

بهتر است روزانه از غذاها و گوشت طیوری استفاده شود که با زعفران، گلاب، دارچین، میخک، جوز هندی و ریحان معطر شده باشد. مصرف انگور بخصوص کشمش یا مویز، صبح ناشتا توصیه می‌شود. پسته، بادام، فندق، انجیر همراه با گردو، زرده تخم‌‌مرغ، بادرنجبویه، نارگیل و مربای سیب هم مفید است.

رابطه تنگاتنگ دستگاه گوارش با مغز
اگر دستگاه گوارش بخوبی کار نکند، می‌تواند اثر بدی روی مغز و حافظه بگذارد.  باید از خوردنی‌ها و اعمالی که به معده و روده‌ آسیب می‌زند، پرهیز کرد.

گرسنگی کشیدن، نوشیدن زیاد آب گرم یا بسیار سرد، افراط در مصرف غذاهای پرچرب، غلیظ و دیرهضم مانند کله‌پاچه، سس مایونز، پنیر پیتزا، سوسیس و کالباس، استفاده زیاد از ترشی و شیرینی‌، مصرف زیاد میوه‌های آبکی مانند خربزه و هندوانه، نگه داشتن مدفوع و باد شکم و سوءهضم که در اثر خوب نجویدن غذا.

به زمان خواب و بیداری توجه کنید
برنامه‌ریزی برای ساعات خواب و بیداری در تقویت حافظه و افزایش تمرکز مؤثر است، به طوری که به گفته احمدی، هرچقدر بتوانید از خوابیدن زیاد در طول روز پرهیز کنید و در ساعات طلایی خواب یعنی 9 شب تا 2 بامداد استراحت کنید، اثرات درخشان‌تری از آن مشاهده خواهید کرد.  چون با بیداری از صبح زود تا ظهر قوای بدن تحلیل می‌رود و احتمال عملکرد نامطلوب مغز وجود دارد، فرد نیاز به استراحت کوتاه پیدا می‌کند. پس حدود نیم تا یک ساعت خواب ظهر به بازتوانی جسمی و ذهنی کمک شایانی می‌کند.

بی‌برنامگی ؛‌ بزرگ‌ترین آفت مغز
برنامه‌ریزی برای درس خواندن و سایر فعالیت‌های روزمره در جهت افزایش حافظه و تمرکز بسیار کلیدی، لازم و راهگشاست تا حدی که می‌توان گفت بی‌برنامگی بزرگ‌ترین آفت مغز است. علاوه بر برنامه‌ریزی بلند‌مدت و میان‌مدت بهتر است هر شب قبل از خواب برنامه‌های فردا را روی یک کاغذ بنویسید و جلوی دید قرار دهید و روز بعد هر کدام را که انجام دادید، خط بزنید. هدف این است که مغز از فکر کردن درباره برنامه‌های عقب افتاده صرف‌نظر کند و مدام در پی یادآوری و تشویش به خاطر سپردن این برنامه‌ها نباشد.

هنگام مطالعه چگونه می‌توانیم، روی مطلب تمرکز بیشتری داشته باشیم، یک کاغذ کنارتان داشته باشید تا هر فکری به ذهنتان خطور کرد، سریع روی کاغذ یادداشت کنید تا بعد به آن بپردازید و در آن لحظه بتوانید به ادامه مطالعه ‌بپردازید. همچنین برای افزایش تمرکز سعی کنید مکان مطالعه از نور، دما و تهویه مناسبی برخوردار باشد و هر 20 دقیقه یکبار از جا برخاسته، چند نفس عمیق بکشید و چند حرکت کششی انجام دهید تا جریان خون در بدنتان تسریع شود.
منبع:jamejamonline.ir

تغذیه مناسب ورزش

از مهمترین نکاتی که در سلامتی یک ورزشکار نقش تعیین کننده دارد اهمیتی است که او به تغذیه خود میدهد. تغذیه مناسب همچنین اثرات مهمی در کارآیی ورزشی ورزشکار دارد. نیاز بدن انسان به مایعات و انرژی که از راه مواد غذایی تامین میشود برحسب سن، جثه، وضعیت بدنی و نوع ورزشی که انجام میدهد متفاوت است و این نیاز باید برحسب شرایط بطور مناسبی تعدیل شود. باید انرژی مورد نیاز برای فعالیت ورزشی را از ترکیب مناسبی از کربوهیدرات، چربی و پروتئین بدست آورد.

مایعات

حدود 60 درصد وزن بدن انسان آب است. آب نقش تعیین کننده ای تقریبا در تمامی واکنش های شیمیایی بدن دارد. بدن انسان نمیتواند آب را در خود محبوس کند پس شما ناچارید آبی را که از طرق مختلف از دست میدهید جبران کنید. هر انسان باید روزی هشت لیوان آب مصرف کند و این میزان در یک ورزشکار حتی بیشتر است. ورزشکار باید قبل از شروع ورزش، در حین ورزش و بعد از آن آب بنوشد. دقت در جایگزینی آبی که بدن ورزشکار در حین ورزش از دست میدهد بخصوص در هوای گرم اهمیت بیشتری دارد.

آب خنک بهترین مایعی است که میتوان در حین ورزش هایی که کمتر از یک ساعت طول میکشند مصرف کرد. حتی اگر تشنه نیستید هم آب بنوشید. شما با تکیه بر حس تشنگی نمیتوانید به درستی متوجه شوید بدن شما به چه میزان از آب نیاز دارد. تا وقتی که در حدود دو درصد از وزنتان را بر اثر دفع آب از دست ندهید احساس تشنگی نمیکنید و همین دو درصد میتواند روی کارآیی شما تاثیر دشته باشد. نکته دیگر آنکه وقتی تشنه شدید و آنقدر آب نوشیدید که تشنگی شما برطرف شود تنها نیمی از آبی را که از دست داده اید جایگزین کرده اید.

 به نکات زیر توجه کنید

• آب را کم کم و مکرر بنوشید نه به مقدار زیاد و دفعات کم

• مایعات خنک بنوشید تا حرارت مرکزی بدنتان را کاهش دهید

• بعد از اتمام ورزش خود را وزن کنید و به میزان کاهش وزن آب بنوشید

• به رنگ ادرار خود دقت کنید. ادرار شما باید زیاد و کم رنگ باشد. ادرار پررنگ نشانه کم آبی است

کربوهیدرات

کربوهیدرات مهمترین منبع انرژی است و در مواد شیرین، میوه ها، نان، غلات، برنج و دیگر مواد غذایی وجود دارد. کربوهیدرات باید حدود 70-60 درصد نیاز روزانه شما به انرژی را تامین کند. کربوهیدراتی که مصرف میکنید در بدن شما به گلوکز تبدیل میشود. این گلوکز یا مستقیما میسوزد و انرژی تولید میکند و یا در عضلات تبدیل به گلیکوژن میشود. این گلیکوژن یک ذخیره در دسترس انرژی برای عضله است تا در مواقعی که نیاز فوری به انرژی داشت از آن مصرف کند.

اگر در حین ورزش بدن شما به اندازه کافی کربوهیدرات در دسترس نداشته باشد برای کسب انرژی شروع به سوزاندن چربی و پروتئین میکند و این موجب کاهش کارآیی شما میشود. حداقل از چند روز قبل از شروع یک فعالیت ورزش شدید یا رقابتی کربوهیدرات به اندازه کافی مصرف کنید تا گلیکوژن به اندازه کافی در بدن شما ذخیره شود. اگر فعالیت ورزشی شما بیش از یک ساعت طول میکشد باید در حین ورزش هم کربوهیدرات مصرف کنید.

 

پروتئین

پروتئین در گوشت، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، حبوبات و مواد غذایی دیگر وجود دارد. حدود 15-12 درصد از انرژی مورد نیاز روزانه ما باید از طریق پروتئین تامین شود. پروتئین به بدن شما امکان میدهد تا بافت های تازه بسازد. بدن شما نمیتواند پروتئین را ذخیره کند پس اگر به آن نیاز نداشته باشد آنرا میسوزاند یا تبدیل به چربی میکند. میزان نیاز بدن ورزشکار به پروتئین برحسب نوع ورزش، شدت فعالیت های ورزشی و مدت انجام ورزش متفاوت است

• کسانی که ورزش میکنند به مقادیر بیشتری پروتئین نیاز دارند

• ورزشکارانی که ورزش های استقامتی انجام میدهند یا آنهایی که ورزش های قدرتی انجام میدهند یا بدنسازی میکنند به پروتئین بیشتری نیاز دارند.

چربی

منبع چربی های اشباع شده چربی های با منشا حیوانی مثل گوشت، تخم مرغ، شیر و لبنیات و کره است و منشا چربی غیر اشباعی از مواد غذایی با منشا گیاهی است. چربی باید حدود 30-20 درد نیاز روزانه بدن ما به انرژی را تامین کند. بدن ما برای انجام فعالیت های حیاتی خود به مقادیر کمی چربی نیاز دارد ولی مصرف زیاد چربی موجب افزایش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و بعضی از انواع سرطان و مشکلات دیگر میشود. وقتی استراحت میکنید یا فعالیت کمی انجام میدهید بدن شما بیشتر انرژی مورد نیارش را از سوزاندن چربی بدست میاورد و وقتی میزان فعالیت بدنی و ورزشی را افزایش میدهید بدن بیشتر از کربوهیدرات برای تامیت انرژی استفاده میکند.

به موارد زیر توجه کنید

• در روزی که میخواهید یک فعالیت ورزشی شدید انجام بدهید چربی یا پروتئین زیاد مصرف نکنید چون به کلیه و کبد شما فشار زیادی وارد میشود و هضم این مواد هم سخت تر از کربوهیدرات است

• در روز فعالیت ورزشی بیشتر کربوهیدرات مصرف کنید

• غدا را 4-3 ساعت و مایعات را 3-2 ساعت قبل از شروع فعالیت ورزشی مصرف کنید

• غذای سرخ شده مصرف نکنید

• در یک ساعت مانده به فعالیت ورزشی غذا یا نوشیدنی شیرین مصرف نکنید

•  1-2 ساعت قبل از شروع ورزش 3 لیوان آب مصرف کنید و یک لیوان هم 30-15 دقیقه قبل از آن و سپس در حین ورزش هم نصف لیوان تا یک لیوان آب هر 20-10 دقیقه مصرف کنید.

چطور سوخت کربوهیدرات بزنیم و خود را آماده ورزش سنگین رقابتی کنیم 

• ابتدا بشدت ورزش کنید تا تمام انرژی شما تخلیه شود. این ورزش باید شبیه همان ورزشی باشد که در چند روز آینده قصد انجام آنرا دارید.

• سه روز مانده به مسابقه یک غذای سرشار از کربوهیدرات با میزان حدود 80-70 درصد کربوهیدرات مصرف کنید و تا موقع مسابقه ورزش زیادی نکنید. به این صورت عضلات شما مقادیر زیادی گلیکوژن برای مسابقه در خود ذخیره میکنند.

نویسنده: دکتر مهرداد منصوری "متخصص ارتوپدی"

دامی که سرطانزاست

 نان برکت خداست و نباید آن را دور بریزیم، از بچگی همیشه به ما یاد دادند که نان مقدس است و ضایعاتش را نباید با بقیه زباله‌ها یکی کرد...

 شاید خیلی‌ها ندانند که این نان خشک‌ها، عاقبت غذای دام‌ها می‌شود و با کلی سموم و قارچ به سوی خودمان بازمی‌گردد. این روزها متخصصان در مورد مشکلاتی که نان‌های کپک‌زده برای دام‌ها و بعد هم برای سلامت ما ایجاد می‌کند، هشدار می‌دهند.

 

چرا استفاده از نان خشک برای خوراک دام اینقدر شایع است؟

خوراک دام در دامداری‌های صنعتی کار دقیق، تخصصی و فنی است که دامپزشک و مهندس دامپروری آن را تنظیم می‌کنند و معمولا از مواد مغذی مختلفی تشکیل می‌شود ولی در خوش‌بینانه‌ترین حالت، نیمی از دامداری‌های ما صنعتی هستند و شاید بتوان گفت فقط 40 درصد دامداری‌ها صنعتی و بقیه سنتی اداره می‌شوند. دامداری‌های سنتی برای کاهش هزینه‌ها از نان خشک برای خوراک دام استفاده می‌کنند که منبع کربوهیدرات است. دامداری‌های صنعتی یا شیری است یا پرواری، اما دامداری‌های سنتی یک مدت از گاوها شیر می‌گیرند و بعد سرش را می‌برند و از گوشت آن استفاده می‌کنند و هیچ قاعده و حساب و کتابی ندارند بنابراین از نان خشک هم برای تغذیه دامشان استفاده می‌کنند.

سلامت: استفاده از نان خشک به عنوان خوراک دام چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

در استان‌های مرطوب و شمالی کشور، این نان خشک‌ها دچار کپک‌زدگی می‌شوند و سموم قارچی مهلکی مانند مایکوتوکسین که خطرناک‌ترین آنها آفلاتوکسین است، تشکیل و بعد از تغذیه دام وارد شیر می‌شود. عمده‌ترین مشکلی که ایجاد می‌کند هم سرطان کبد است.

 آیا این سموم قارچی در مرحله پاستوریزه کردن از بین نمی‌رود؟

نه، سم آفلاتوکسین در حرارت‌های بالا از بین نمی‌رود و حتی در استریل کردن که دمای بالای 120 درجه وجود دارد نیز این سموم باقی می‌مانند و وارد شیر می‌شوند و ما این شیر را می‌خوریم.

سلامت: گوشت دام‌هایی که با نان خشک تغذیه می‌شوند، چه مشکلی پیدا می‌کند؟

گوشت آنها مشکل چندانی ندارد و بیشتر مشکلات متوجه شیر آنهاست.

توصیه می‌کنم مردم برای حفظ سلامت خود، از فروش نان خشک‌ها صرف‌نظر کنند تا برخی دامدار‌های سودجو نتوانند نان خشک کپک‌زده به دامشان بدهند و به فکر تغذیه سالم و درست آنها بیفتند. باید این چرخه را قطع کنیم.

مواد غذایی که باید در دوران بارداری دقت کنید

 مواد غذایی که باید در دوران بارداری دقت کنید

از اولین قرارملاقاتتان با دکتر در دوران بارداری، حرف های زیادی درمورد مواد غذایی که باید در
این دوران بخورید یا بنوشید مثل کلسیم و اسیدفولیک به گوشتان می خورد. اما آیا می دانید از چه
موادغذایی باید دوری کنید؟ توصیه های اینچنینی هر سال تغییر می کنند و خیلی از چیزهایی که
خوردن آنها قبلاً برای خانم های باردار اشکالی نداشت الان در لیست موادغذایی مشکوک برای آنها
قرار گرفته است. 
کافئین
سال های زیادی است که گفته می شود مصرف مقدار زیاد کافئین در روز
چه از طریق قهوه، چای،
نوشابه، شکلات یا نوشابه های انرژی زا
در طول دوران بارداری با خطر سقط جنین همراه است و
تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ انجام گرفت، آن را تایید می کند. در این تحقیق مشخص شد، زنانی که
۲۰۰ میلی گرم یا بیشتر در روز کافئین مصرف کردند (به اندازه ۲ فنجان یا بیشتر قهوه یا ۵ قوطی
نوشابه) تا دوبرابر بیشتر از زنانی که اصلاً کافئین مصرف ننمودند، دچار سقط جنین شدند. خیلی خوب
است که در این دوران از نوشیدنی های بدون کافئین استفاده کنید، به ویژه در سه ماهه اول بارداری که
خطر سقط جنین بیشتر است.

پنیر نرم
بهتر است از مصرف پنیرهایی مثل پنیر فتا، پنیر بز و سایر پنیرهای نرم خودداری کنید. اما چرا؟ چون
ممکن است پاستوریزه نباشند و آلوده به لیتریا باشند
باکتری که می تواند موجب مسمومیت غذایی
شود. این پنیرهای نرم به این علت خطرناک هستند که مثل پنیرهای چدار و پارمزان با فراوری
باکتری هایشان به طور طبیعی کشته نشده است. و چون زنان باردار سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر
در معرض بیماری های مربوط به موادغذایی قرار دارند که اگر در سه ماهه اول بارداری اتفاق بیفتد
ممکن است موجب سقط جنین یا زایمان زودرس شود

.
گوشت
موقع خرید گوشت باید خیلی دقت کنید. خرید محصولات فریزشده و منجمد ممکن است آلوده به
لیستریا باشند. به همین دلیل، گوشت ها را در آب جوش انداخته و بجوشانید تا باکتری های آن کشته
شود. و موقع پخت حتماً انواع گوشت را تا متوسط و کامل بپزید. این گوشت ها ممکن است آلوده به
تاکسوپلاسما باشند که انگلی است که موجب یک نوع عفونت می شود و بااینکه نادر است اما ممکن
است موجب مرده به دنیا آمدن نوزاد یا یک مشکل حاد برای سلامتی شود

ماهی
احتمالاً می دانید که جیوه که در بسیاری از ماهی ها وجود دارد برای بچه خطرناک است. جیوه یک
نوروتاکسین است که رشد مغز جنین را مختل می کند. زمانیکه جیوه از آلودگی وارد آب دریا
می شود، زنجیره غذایی خود را از گیاهان، به ماهی های کوچک و بعد به ماهی های بزرگ طی
می کند و آنها را آلوده می سازد. ماهی هایی که بیشتری مقدار جیوه را دارند باید در لیست غذاهای
ممنوعه شما قرار گیرند، ماهی هایی مثل: کوسه، شمشیر ماهی، ماهی تن آلباکور و شاه ماهی
خال مخالی. اما همه انواع ماهی های تن بد نیستند. اگر عاشق ساندویچ ماهی تن هستید، بهتر است از
ماهی تن های کنسروی استفاده کنید که مقدار جیوه آن بسیار کم است و آن را به حداکثر یک یا دو
بار در هفته محدود کنید. اشتباهی که بسیاری زنان باردار مرتکب می شوند این است که به کلی از
خوردن ماهی خودداری می کنند. بعنوان مثال ماهی سالمون یا ماهی آزاد حاوی جیوه نیست و منبع
بسیار خوبی از اسیدهای چرب امگا ۳ به حساب می آید که در طول بارداری نیاز دارید. اما صرفنظر از
نوع ماهی که می خورید، بهترین راهکار این است که از خوردن هر چیز خام و نپخته خودداری کنید.
 

تخم مرغ
هیچکس نمی گوید تخم مرغ که منبعی عالی از پروتئین و موادمغذی خوبی مثل کولین است، نخورید.
اما تخم مرغ هم در معرض آلودگی به سالمونلا قرار دارد که برای زنان باردار نسبت به بقیه
خطرناک تر است. بنابراین دقت کنید که نکات ایمنی مربوط به آن را رعایت کنید: فقط تخم مرغی را
خریداری کنید که در یخچال گذاشته شده است و هر کدام که شکستگی یا ترک داشت را دور
بیندازید. از خوردن تخم مرغ عسلی خودداری کنید (بهتر است کاملاً آب پز شوند تا نیمرو) و همچنین
چاشنی سالاد سزار اگر حاوی تخم مرغ خام باشد نیز برای شما مناسب نیست. یادتان نرود خمیر
پخته نشده کیک و شیرینی را هم مزه نکنید!


الکل
توصیه ای که درمورد الکل داده می شود کاملاً مشخص است: در سال ۲۰۰۵ وزارت بهداشت امریکا
بیانیه ای ارائه کرد که در آن از کلیه زنان باردار و آنهایی که می خواهند باردارند شوند خواست که از
مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها نیز آن را تایید
کرده و عنوان کرد که هیچ مقدار مصرف ایمن از الکل برای زنان باردار وجود ندارد. شاید پزشک
خانوادگیتان بگوید مصرف یک مقدار کم هرازگاهی آن اشکالی نداشته باشد اما بد نیست بدانید که:
الکل بلافاصله از جفت عبور می کند
یعنی وقتی شما می نوشید، فرزندتان هم می نوشد. زنانی که
مداوم الکل مصرف می کنند، فرزندشان را در معرض اختلال جنین الکلی قرار می دهند که موجب
ناتوانی های یادگیری متوسط تا شدید، ناهنجاری های فیزیکی و اختلالات مربوط به سیستم عصبی
مرکزی بدن قرار می دهد. و در یک تحقیق که در سال ۲۰۰۷ انجام شد، مشخص گردید که بچه هایی
که مادرشان در طول بارداری الکل مصرف کرده بود، بعدها در دوران کودکی دچار مشکلات
رفتاری و اخلاقی می شوند

دانستنیهای میوه‌ای

دانستنیهای میوه‌ای
آیا می دانید که ... نصف فنجان انجیر کلسیم بیشتری از نصف فنجان شیر دارد.
آیا می دانید که ... آواکادوها چربی بیشتری از سایر میوه ها دارد.
آیا می دانید که ... میوه های قرمز قلب شما را قوی نگه می دارد.
آیا می دانید که ... ویتامین سی موجود در کیوی دوبرابر پرتغال است.

آیا می دانید که ... سیب ها در آب شناورند چون 25 درصد آن را هوا تشکیل می دهد.

-----------------------------
آیا می دانید که ... پرتغال ها چشم های شما را سالم نگه می دارند.
آیا می دانید که ... میوه های زرد شما را در برابر مریض شدن محافظت می کند.
آیا می دانید که ... میوه های سبز به قدرت دندان ها و استخوان های شما کمک می کند.
آیا می دانید که ... میوه های آبی و بنفش به حافظه ی شما کمک می کند.
آیا می دانید که ... هندوانه شامل 92 درصد آب و حدود 6 درصد قند است.

-----------------------------

آیا می دانید که ... خوردن یک عدد سیب روش معتبرتری برای بیدار ماندن از خوردن یک فنجان قهوه است.
آیا می دانید که ... میوه های خشک کالری بیشتری از میوه های تازه دارند.
آیا می دانید که ... برگ های آواکادو برای حیوانات مضر است و میوه هایش ممکن است برای بعضی از پرندگان سمی باشد.
آیا می دانید که ... موزها زودتر می رسند اگر آن ها را در یک کیسه ی پلاستیکی در کنار یک سیب و گوجه قرار دهید.
آیا می دانید که ... کلم ها مقدار آبشان تقریباً برابر هندوانه هاست. هندوانه 92 درصد آب و کلم ها 90 درصد آب و هویج ها 87 درصد آب دارند.

-----------------------------

آیا می دانید که ... آناناس ها زودتر می رسند اگر آن ها را وارونه روی برگ هایشان قرار دهید.
آیا می دانید که ... انگورها برخلاف موزها بعد از چیدن نمی رسند.
آیا می دانید که ... یک درخت سیب در سال بیش از 400 سیب می آورد.
آیا می دانید که ... سبزیجات سبز تیره شامل ویتامین سی بیشتری از سبزیجات سبز روشن هستند.
آیا می دانید که ... یک توت فرنگی متوسط در اطرافش 200 دانه وجود دارد.

منبع: tebyan.net

خوراکی‌های که باید در هوای آلوده بخوریم

خوراکی‌های که باید در هوای آلوده بخوریم

به ویتامین بیشتری نیاز داریم

هوای آلوده معمولا از مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن دار، هیدروکربن‌های سوخته نشده، ذرات ریز معلق، برمید سرب و سایر ترکیبات سربی تشکیل شده است و هرچند می تواند برای همه خطرساز باشد اما کودکان، سالمندان، مادران باردار و مبتلایان به بیماری های قلبی، ریوی بیشتر از دیگران در معرض خطر هستند. اگر چاره ای جز زندگی کردن در شهرهای بزرگ ندارید ،بهتر است تعدادی از نکات تغذیه ای را رعایت کنید که نقش مهمی در کمتر کردن عوارض ناشی از آلودگی هوا دارد. با خوردن میوه ها و سبزیجات تازه و کمتر مصرف کردن فست فودها و غذاهای آماده، می توانیم از خودمان تا حدودی دربرابر این پدیده مواظبت کنیم.

یکی از میوه هایی که خوردن آن در ایام تشدید آلودگی هوا توصیه می شود، سیب است. میوه ای که همیشه درباره فواید خوردن روزانه یک عدد آن صحبت می شود.

سیب سرشار از پکتین است. پکتین ضد سموم موجود در هوا است و سرب را جذب کرده و مانع از رسیدن آسیب به سلول های بدن می شود.البته پرتقال و توت فرنگی، لیمو، گریپ فروت ، هویج و غلات سبوس دار هم این خاصیت را دارند.

مصرف منابع غذایی ویتامین E و ویتامین D هم می‌تواند اثرات مسموم‌کننده گازهای آلاینده را خنثی کنند.ویتامین E در روغن‌های گیاهی ، گردو ، بادام ، زیتون ، جوانه گندم ، جگر و سبزیجات دارای برگ سبز وجود دارد. منابع مناسب ویتامین D هم شیر ، کره و زرده تخم‌مرغ هستند که در روزهای آلودگی هوا باید بیشتر مصرف شوند. در واقع شیر و لبنیات به خصوص پنیر و ماست، به خاطر کلسیمی که دارند می‌توانند جذب عناصر سنگین مثل سرب را کاهش دهند.

شیر، دفع ادرار و مدفوع و مواد آلاینده را تنظیم می کنند. هر وقت میزان باکتری های مفید بر اثر ورود سرب و مواد آلاینده به بدن کم شود، عمل دفع هم با مشکل مواجه می شود و این مواد در بدن باقی می مانند. شیرهای غنی شده با باکتری های به نام پروبیوتیک ، سطح باکتری های مفید را در روده انسان متعادل می‌کند.

البته بهتر است هنگام آلودگی هوا از شیر کم چرب استفاده کنید چون دریافت اسیدهای چرب اشباع شده موجود در فرآورده‌های لبنی پرچرب می‌تواند در کاهش کارایی سیستم ایمنی دخالت کرده و باعث گسترش بیماری‌های ریوی در هوای آلوده شود.

پزشکان مصرف غذاهای حاوی سلنیوم و بتاکاروتن را هم توصیه می کنند. سبزیجاتی مثل طالبی ، انبه ، کدو تنبل ، فلفل ، اسفناج ، کلم و زردآلو بتاکاروتن دارند. سلنیوم را هم می‌توانید در غذاهای دریایی ، مرغ، نان و غلات سبوس‌دار پیدا کنید.

مصرف آنتی اکسیدان ها هم از نکاتی است که معمولا پزشکان و متخصصان تغذیه، روی آن تاکید ویژه ای دارند. در حالت عادی، سیستم دفاعی بدن، سلول ها را از کلیه آسیب های بیرونی محافظت می کند. اما عوامل مخرب محیطی مثل اشعه ماوراء بنفش، الکل و آلودگی های محیط باعث می شوند بدن نتواند مبارزه کند در نتیجه ساختمان و عمل سلول های بدن توسط مخرب هایی نظیر رادیکال های آزاد تخریب می شود. اما آنتی اکسیدان ها مولکول هایی هستند که جلوی عمل رادیکال های آزاد را گرفته و مانع تخریب سلول های حیاتی بدن می شوند. مصرف بیشتر آنتی اکسیدان ها زمینه ای را فراهم می کنند که بدن به راحتی رادیکال های آزاد مضر را از بین ببرد.خوراکی هایی که ویتامین E و C دارند، منبع غنی آنتی اکسیدان هستند.

از طرفی ویتامین C می‌تواند به دفع سربی که با هوای آلوده وارد بدن ما شده، کمک کند. مرکبات، فلفل سبز، کلم بروکلی، گل کلم، کلم برگ، گوجه فرنگی، سبزیجات برگی شکل سبز ( سبزی خوردن)، اسفناج، کیوی، طالبی، توت فرنگی و سیب زمینی مقدار زیادی ویتامین C دارند.البته یادتان باشد که بهتر است این خوراکی ها را خام و تازه مصرف کنید.

اگر دنبال نوشیدنی مناسب برای روزهای تشدید آلودگی هوا هستید، باید بگوییم که بهتر است چای سبز یا آب انار را انتخاب کنید. چای سبز سرشار از ویتامین C و آنتی اکسیدان است و آب انار هم می تواند مواد سمی را از بدن دفع کند.

در واقع پزشکان به کسانی که در شهرهای صنعتی و آلوده زندگی می کنند، توصیه می کنند که روزانه حداقل روزانه دو لیوان شیر بنوشند، حداقل ۴۰۰ گرم سبزی و میوه تازه در طول روز مصرف کنند، غلات سبوس دار را در برنامه غذایی خود بگنجانند و البته خوردن حداقل یک سیب در طول روز را فراموش نکنند. غیر از میوه ها و سبزی ها، غذاهایی که در طول روز مصرف می کنیم هم می تواند به کاهش اثرات مضر آلودگی هوا کمک کنند یا برعکس آن را تشدید کنند!

ماهی یکی از غذاهایی است که به شما کمک می کند بدنتان را در آلودگی هوا سالم تر نگه دارید. ماهی‌های روغنی که سرشار از اسیدهای چرب امگا۳ هستند، تنگی نفس و اثرات زیان بار ترکیبات التهاب آور را کاهش می دهند. فقط یادتان باشد بهتر است ماهی را سرخ نکرده و آن را به صورت بخار پز،آب پز یا تنوری مصرف کنید.

از طرفی خوردن غذاهای پر چرب به خصوص چربی های اشباع شده، غذاهای پر پروتئین، فست فودها و مواد غذایی حاوی مواد نگه دارنده مثل چیپس ، پفک و انواع کنسرو، سلامتی شما را در روزهایی که میزان آلودگی هوا بالاست، بیشتر تهدید می کند و باعث جذب اثرات منفی این آلودگی در بدن شما می شوند.

ماسک مناسب

غیر از تغذیه ، در روزهایی که هوای شهرتان به دلیل آلودگی هوا در شرایط ناسالم، هشدار یا اضطرار قرار می گیرد، باید نکات خاص دیگری را هم رعایت کنید.

مدتی پیش مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به همه توصیه کرد در چنین شرایطی از ماسک مناسب استفاده کنند. البته نه ماسک های پارچه ای یا دندانپزشکی. در واقع ماسک باید از جنس فیبر باشد و بعد از هر بار مصرف هم تعویض شود.

اما تنها ریه شما نیست که در مقابل آلودگی هوا آسیب پذیر است. پوست تان هم در چنین شرایطی در معرض خطر قرار می گیرد. به همین دلیل و به خاطر اینکه ذرات ریز ناشی از آلودگی هوا روی سطح پوست می‌نشینند، هنگام شست و شوی دست و صورت ، به آب خالی اکتفا نکنید و حتما از صابون های مایع مناسب استفاده کنید. زیرا ذرات معلق موجود در هوا در صورت آمیخته شدن با آب، ماده اسیدی ضعیفی را ایجاد می‌کند که به مرور باعث پیری زودرس پوست می‌شود.

گیاه درمانی در خانه!

فکر نکنید آلودگی هوا تنها در بیرون از خانه شما و اعضای خانواده را تهدید می کند. هنگام بروز پدیده آلودگی هوا، فضای داخل خانه هم به اندازه هوای بیرون خانه دچار آلودگی می‌شود و کسانی که در خانه هستند، به خصوص کودکان و سالمندان، ممکن است دچار مشکل شوند. اما می شود تا حدودی هوای خانه را پاکسازی کرد.

یکی از راه های پاکسازی این است که در این روزها میزان حرارت وسیله گرمازا را در کمترین حد خود قرار دهید تا هوای خانه عوض شود.

وجود گل و گیاهان در خانه هم در کاهش آلودگی هوای خانه موثر است. گیاهان دی‏اکسیدکربن را به اکسیژن تبدیل می‏کنند. هوا را تصفیه می‏کنند و قادرند آلاینده‏های مضر را از بین ببرند. با وجود گیاهان هوا تمیزتر شده و رطوبت هوا به طور طبیعی حفظ می‏شود.

گیاهانی مانند پیچک، فیکوس، شیپوری، زنبق، سرخس، گل داوودی و نخل مرداب در از بین بردن آلاینده‏های شیمیایی موجود در هوای خانه مانند رنگ، محلول‏های شوینده و دود سیگار موثرترند.

در خانه سیگار نکشید و به دیگران هم اجازه ندهید در فضای بسته خانه سیگار بکشند. برای خوش‌بو کردن هوا از اسپری‏های خوش‌بوکننده که حاوی مواد شیمیایی حساسیت‏زا هستند، استفاده نکنید.

اگر هم در خانه شومینه دارید مراقب منوکسیدکربن باشید، از باز بودن راه خروج هوا و مسدود نبودن دودکش مطمئن شوید
.

پیشگیری از دیابت

نکاتی برای پیشگیری از دیابت 

خبرها حاکیست که هفته دیابت را در ایران پشت سر می گذاریم. اما مطالب این ایمیل صرفا به جهت یادآوری این هفته خاص نیست چون بیماری دیابت، در طول سال در کمین افرادی که به نوعی مستعد ابتلا به این نوع بیماری خطرناک و خاموش هستند نشسته است و بدون هیچگونه ملاحظه ای افراد را به کام مهلک خود فرو می برد. چه خوب است که این بیماری را درست بشناسیم، آنرا جدی بگیریم و با پیشگیری های بموقع، نگذاریم تا خودمان و دیگر افراد خانواده مان (خصوصا سالمندها) به آن مبتلا شویم … مطالب این ایمیل هرچند مختصر و ناکافیست ولی تنها یادآوریست برای شناخت هر چه بیشتر این بیماری که تقدیم شما دوستان پرشین استار می شود.

دیابت چیست ؟

دیابت یا بیماری قند، یک اختلال متابولیک (سوخت و سازی) در بدن است. در این بیماری توانایی تولید انسولین در بدن از بین می‌رود و یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون توسط مکانیزم‌های مختلفی است. دیابت دو نوع اصلی دارد. در دیابت نوع یک تخریب سلولهای بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می‌شود و در نوع دو مقاومت پیشرونده بدن به انسولین وجود دارد که در نهایت ممکن است به تخریب سلول‌های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتیکی، چاقی و کم‌تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.

از آنجا که در دیابت سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل گلوکز کاهش می‌یابد. از این‌رو میزان قند خون افزایش می‌یابد (هایپرگلایسمی). وقتی این افزایش قند در دراز مدت در بدن وجود داشته باشد عوارض میکرووسکولار دیابت ایجاد می‌شوند که می‌توانند اعضای مختلف بدن همچون کلیه، چشم و اعصاب را درگیر کنند. همچنین دیابت با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط مستقیمی دارد. لذا غربالگری و تشخیص زودرس این بیماری در افراد با ریسک بالا می‌تواند در پیشگیری از این عوارض موثر باشد. تشخیص و همچنین غربالگری دیابت با انجام آزمایش قند خون میسر است.

دسته‌بندی و آسبب‌شناسی دیابت

بیماری دیابت انواع مختلفی دارد که معمولا در هنگام تشخیص متمایز می‌شوند. بنابراین تعیین نوع دیابت وابسته به شرایطی است که بیماری خود را در هنگام نشان بروز می‌دهد. در خیلی از بیماران به راحتی در یکی از دسته‌های مشخص دیابت جای نمی‌گیرند، مثلا فردی که دچار دیابت بارداری شده ممکن است بعد از پایان بارداری کماکان دچار دیابت باقی بماند و لذا نوع دیابتش به نوع ۲ تغییر دسته داده می‌شد. بنابراین برای پزشک و بیمار برچسب زدن نوع دیابت نسبت به درک علت و سبب این بیماری و درمان موثر آن اهمیت بسیار کمتری دارد. تقسیم بندی قدیم دیابت به دو نوع وابسته به انسولین و غیر وابسته به انسولین که توسط NDDG در ۱۹۷۹ معرفی شد و در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ به طور گسترده به کار رفت مشکلاتی در درمان به وجود آورده بود که در منجر به ارائه تقسیم بندی جدید دیابت توسط انجمن دیابت آمریکا به انواع: دیابت نوع یک، نوع ۲، سایر انواع و دیابت حاملگی در ۱۹۹۷ شد. این تقسیم بندی با وجودی که هنوز مشکلاتی دارد ولی مورد استفاده است.
مقایسه دیابت نوع یک و دو

- دیابت نوع یک

دیابت ناشی از واکنش ایمنی، (Type 1A) یک اختلال ناهمگون ناشی از جهش‌های (اتوزومال مغلوب و وابسته به ایکس مغلوب) شناخته شده و همچنین توارث چندژنی/کم‌ژنی است. این نوع دربرگیرنده ۵-۱۰ درصد از انواع دیابت است، قبلا واژه دیابت وابسته به انسولین و یا دیابت نوجوانی برای این نوع رایج بود. در این نوع از دیابت تخریب سلولی سلولهای بتا در پانکراس اتفاق می‌افتد. علت اصلی از دست رفتن سلول‌های β، تخریب سلولی ناشی از واکنش ایمنی سلولی است. در پی این تخریب مارکرهایی در خون رها می‌شوند که شامل آنتی‌بادی بر علیه انسولین، اتوآنتی‌بادیهای گاد (GAD۶۵)، اتوآنتی‌بادی تیروزین‌فسفاتاز IA-۲ و IA-۲β است. این مارکرها ممکن است در ۸۵-۹۰٪ از مبتلایان دیده شود. ارتباطی میان اچ‌ال‌ای‌های خاص و این نوع از دیابت هم مشاهده شده است. این نوع دیابت در افراد دارای HLA-DQA و DQB و همچنین افراد دارای ژن DRB بیشتر مشاهده می‌شود. شیوع این نوع از دیابت در افرادی که بیماری‌های خودایمن همچون بیماری گریوز، تیروئیدیت هاشیموتو، و بیماری آدیسون دارند بیشتر است. در پی تخریب سلولهای بتا توسط لنفوسیت‌ها ترشح انسولین کاهش می‌یابد تا جاییکه انسولین موجود نمی‌تواند قند خون را تنظیم کند. معمولا بعد از از دست رفتن ۸۰ تا ۹۰ درصد از سلول‌های بتا است که هایپرگلایسمی اتفاق می‌افتد و دیابت ممکن است تشخیص داده شود. در این مرحله است که بیمار نیازمند انسولین خارجی می‌شود تا از بروز کتوز جلوگیری شود و هایپرگلایسمی و همچنین متابولیسم چربی و پروتئین کنترل شود. در حال حاضر فاکتور اصلی ایجاد کننده دیابت نوع یک واکنش خودایمنی شناخته شده است. شواهد قوی نیز وجود دارند که عفونت ویروسی سلول‌های بتای پانکراس را به عنوان اتیولوژی این واکنش ایمنی مطرح کرده است. به این ترتیب که ویروس باعث ایجاد آنتی بادی‌هایی بر علیه پروتئین ویروس می‌شود که شعله‌ور کننده یک واکنش خود ایمن برعلیه سلول‌های بتای مشابه است.دیابت ناشی از ایمنی معمولا در کودکی و نوجوانی اتفاق می‌افتد اما ممکن است در هر سنی مشاهده شود.

دیابت ایدیوپاتیک: در مواردی از دیابت نوع یک علت مشخصی برای بروز آن یافت نشده و در این گروه طبقه‌بندی می‌شوند. بعضی از این بیماران دچار کمبود انسولین دائمی و مستعد کتواسیدوز هستند ولی هیچ شواهدی از واکنش‌های خودایمن در آنها مشاهده نمی‌شود. تعداد کمی از بیماران دیابت نوع یک ایدیوپاتیک هستند و این وضعیت شیوع بیشتر در نژاد آفریقایی و آسیایی دارد. این نوع بیشتر ارثی است و وابسته به اچ‌ال‌ای نیست. نیاز به انسولین خارجی در این بیماران پایدار نیست و می‌تواند گذرا و راجعه باشد.

- دیابت نوع دو

در دیابت نوع دو که ۹۰-۹۵٪ از بیماران دیابتی را شامل می‌شود، بدن نسبت به عملکرد انسولین دچار مقاومت می‌شود. این بیماران حداقل در ابتدای بیماری نقص انسولین نسبی (و نه مطلق) دارند. به این معنی که بدن فرد مبتلا انسولین تولید می‌کند و حتی ممکن است غلظت انسولین در خون از مقدار معمول آن نیز بیشتر باشد اما گیرنده‌های یاخته‌ای فرد نسبت به انسولین مقاوم شده و در حقیقت نمی‌گذارند انسولین وارد سلولها شده و اعمال طبیعی خود را انجام دهد. این بیماران برای زنده ماندن نیاز به درمان دائم با انسولین خارجی ندارند. علل متعددی برای این وضعیت وجود دارد، مکانیزم‌های جزئی بروز این وضعیت شناخته نشده است ولی مشخص است که تخریب اتوایمیون نقشی در بروز این بیماری ندارد.

دیابت نوع دوم در افراد چاق بیشتر دیده می‌شود و چاقی خود درجاتی از مقاومت به انسولین ایجاد می‌کند. درصد شیوع این بیماری در زنان بیش از مردان است. در این نوع از دیابت کتواسیدوز به ندرت خودبه‌خود ایجاد می‌شود بلکه در پی یک استرس همچون بروز یک بیماری یا عفونت ایجاد می‌شود. این نوع از دیابت معمولا سال‌ها تشخیص داده نشده باقی می‌ماند چرا که هایپرگلایسمی (افزایش قند خون) به تدریج ایجاد می‌شود و در اوایل در حدی نیست که علائم کلاسیک دیابت را نشان دهد. با این حال این بیماران در معرض عوارض ماکرووسکولار و میکرووسکولار دیابت هستند. مقاومت به انسولین ممکن است با کاهش وزن و درمان دارویی کمتر شود ولی به ندرت به حد طبیعی باز می‌گردد. با اینکه اخیرا افزایش شیوع این نوع در کودکان و نوجوانان و سنین پایین دیده شده ولی در بیشتر موارد ریسک بروز این نوع با افزایش سن، چاقی و نبود کمبود فعالیت بدنی بیشتر شده و بیشتر در زنان با سابقه قبلی دیابت بارداری و افراد دارای فشار خون بالا یا اختلال چربی خون دیده می‌شود. نوع دو زمینه ژنتیکی قویتری نسبت به نوع یک دارد، با این حال ژنتیک دیابت نوع دو پیچیده است و هنوز به خوبی تعریف نشده است.

- دیابت بارداری

هر نوع افزایش گلوکز خون در طی بارداری که به حد بالا ۵-۱۰٪ جمعیت برسد دیابت بارداری خوانده می‌شود. مشخص شده است که بارداری خود یکی از عوامل ایجاد کننده دیابت می‌تواند باشد. این اثر با افزایش مقاومت بدن به انسولین و افزایش انسولین برای جبران این مشکل ایجاد می‌شود. حاملگی می‌تواند حتی نواقص خفیف ترشح انسولین را آشکار کند، این منجر به ایجاد عدم تحمل به گلوکز و دیابت بارداری می‌شود. از طرفی بعضی از افراد که از قبل دچار اختلال خفیف قند خون هستند با آزمایش‌های غربالگری در طی بارداری تحت این گروه طبقه‌بندی می‌شوند. دیابت بارداری ۳-۸٪ از بارداری‌ها را درگیر می‌کند و همچنین یکی از عوامل خطر برای نتایج بد بارداری است. همچنین این وضعیت مستقلا می‌تواند باعث ایجاد دیابت نوع ۲ شود. تحقیقات نشان داده‌اند که ۵۰٪ از این زنان طی ۲۰-۳۰ سال بعد دچار دیابت خواهند شد. در سال‌های اخیر افزایش میزان ابتلا به دیابت بارداری مشاهده شده است. فاکتورهای ایجاد کننده متعددی برای این افزایش مطرح شده‌اند. شامل شیوع بالای چاقی در جوانان، بهبود بقای کودکان مونثی که وزن تولدشان در دو انتهای طیف وزن طبیعی تولد است. در بزرگسالی این کودکان دچار اختلال در عملکرد انسولین و یا توانایی ترشح انسولین هستند که می‌تواند آنها را مستعد ابتلا به دیابت بارداری کند. دیابت بارداری می‌تواند منجر به عوارض جدی و گسترده برای مادر و نوزاد شود. این عوارض را می‌توان با تشخیص و درمان مناسب کاهش داد، زنان دارای ریسک بالای ابتلا با آزمون ۷۵ گرمی تحمل گلوکز در اولین ویزیت بعد از بارداری آزمایش می‌شوند و آزمایش مجددی نیز در ۲۴ تا ۲۸ هفتگی بارداری انجام می‌شود. درمان دیابت بارداری در ابتدا با رژیم غذایی و فعالیت بدنی است و در صورت عدم پاسخ برای کنترل قند از درمان با انسولین استفاده می‌شود. این زنان پس از اتمام بارداری هم به طور منظم مورد آزمایش قرار می‌گیرند.

علائم و نشانه‌های بروز دیابت

در مراحل ابتدایی ممکن است دیابت بدون علامت باشد. بسیاری از بیماران به طور اتفاقی در یک آزمایش یا در حین غربالگری شناسایی می‌شوند. با بالاتر رفتن قند خون، علائم دیابت آشکارتر می‌شوند. پرادراری، پرنوشی، پرخوری، کاهش وزن با وجود اشتهای زیاد، خستگی و تاری دید از علایم اولیه شایع دیابت است. بسیاری از بیماران در هنگام تشخیص بیماری چندین سال دیابت داشته‌اند و حتی دچار عوارض دیابت شده‌اند. در کودکان دچار دیابت نوع یک علایم معمولا ناگهانی بارز می‌شوند، این افراد معمولا قبلا سالم بوده و چاق نبوده‌اند. در بزرگسالان این علایم معمولا تدریجی‌تر بارز می‌شوند. عارضه کتواسیدوز می‌تواند به عنوان علامت شروع کننده بیماری هم در دیابت نوع یک بارز شود. در دیابت نوع دو معمولا فرد تا سال‌ها بدون علامت است. علایم معمولا خفیف هستند و به طور تدریجی بدتر می‌شوند. در نهایت فرد دچار خستگی مفرط و تاری دید شده و ممکن است دچار دهیدراتاسیون شود. در این بیماران عارضه کتواسیدوز به علت تولید انسولین اندک کمتر دیده می‌شود. با این حال قند خون می‌توانید به مقادیر بسیار بالایی افزایش یابد و فرد دچار عارضه شوک هایپراوسمولار شود.

عوارض دیابت

عوارض دیابت بطور عمده به سه دسته تقسیم می‌شود: شامل رتینوپاتی (نابینایی)، نفروپاتی (آسیب‌های گلومرول و دفع آلبومین) و نوروپاتی (کاهش یا از دست دادن حس درد) است.

نفروپاتی دیابتی و بیماری‌های کلیه: بیماری‌های کلیه از یافته‌های شایع در دیابتی‌ها است. حدود نیمی از بیماران دیابتی در طول عمر خود علایم صدمه کلیوی را نشان می‌دهند. بیماری کلیه عارضه جدی است که می‌تواند منجر با کاهش طول و کیفیت عمر شود. نفروپاتی دیابتی شایعترین عارضه کلیوی دیابت است. نفروپاتی دیابتی به افزایش پیشرونده دفع پروتئین از ادرار (پروتئینوری) گفته می‌شود که در بیماران مزمن دیابتی دیده شده و منجر به کاهش عملکرد کلیه و در نهایت نارسایی کلیه می‌شود. عوامل خطر نفروپاتی دیابتی عبارت است از: طول مدت ابتلا به دیابت، کنترل قند ضعیف، فشار خون بالا، جنسیت مذکر، چاقی و مصرف سیگار. نفروپاتی مراحلی دارد که برای غربالگری، تشخیص و تعیین پروگنوز بیماری کاربرد دارد. در ابتدا بیماران دیابتی دفع طبیعی آلبومین دارند. در مراحل اولیه بروز نفروپاتی دفع پروتئین آلبومین در مقادیر اندک (میکروآلبومینوری) از ادرار ایجاد می‌شود. میزان دفع به تدریج افزایش می‌یابد تا در طی پیشرفت نفروپاتی به دفع واضح پروتئین از ادرار منجر شود. عبور از هر یک از این مراحل حدود پنج سال به طول می‌انجامد. در اواخر این روند سرعت افت عملکرد کلیه افزایش می‌یابد و لذا نارسایی کلیه در مراحل آخر بیماری آشکار می‌شود.

علاوه بر نفروپاتی دیابتی، این بیماران ممکن است سایر بیماری‌های کلیه همچون نفروپاتی ناشی از فشار خون و نفروپاتی ایسکمیک را دچار شوند. این بیماری‌ها به طور مستقل یا همزمان با نفروپاتی دیابتی اتفاق می‌افتند. بعضی مطالعات مطرح کرده‌اند که در نیمی از بیماران دیابتی دچار نارسایی کلیوی آلبومینوری وجود ندارد. این مساله اهمیت توجه به سایر ارزیابی‌های عملکرد کلیه علاوه بر آلبومین ادرار را مطرح می‌کند.

رتینوپاتی دیابتی: دیابت می‌تواند باعث نابینایی شود، رتینوپاتی دیابتی شایعترین علت موارد جدید نابینایی در افراد مسن رتینوپاتی دیابتی است. کاهش بینایی همچنین با عوارض دیگری شامل افتادن، شکستگی استخوان ران و افزایش چهار برابر مرگ و میر همراه است. به طور کلی رتینوپاتی دیابتی به سه شکل دیده می‌شود: ۱-ادم ماکولا (نشت عروقی منتشر و یا موضعی در ماکولا) ۲-تجمع پیشرونده عروقی (میکروآنوریسم، خونریزی‌های داخل شبکیه، خمیدگی عروقی، مالفورماسیون‌های عروقی (رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو) و ۳-انسداد شریانی شبکیه در مراحل آخر.

نوروپاتی دیابتی: بیماران دیابتی ممکن است دچار طیف گسترده‌ای از اختلالات چندگانه اعصاب شوند که انواع اعصاب مختلف حسی و حرکتی را می‌تواند درگیر کند. این عارضه معمولا طی ۱۰ سال از بروز بیماری در ۴۰ تا ۵۰ درصد از دیابتی‌ها مشاهده می‌شود. افراد مبتلا شده به دیابت نوع یک تا پنج سال پس از بروز بیماری ممکن است دچار نوروپاتی نشوند اما در دیابت نوع دو ممکن است این عوارض از همان ابتدا وجود داشته باشند. فاکتورهای خطری که ریسک بروز نوروپاتی را در دیابتی‌ها افزایش می‌دهند عبارتند از: افزایش میزان قند خون، افزایش تری‌گلیسیرید خون، شاخص توده بدنی بالا، مصرف سیگار و فشار خون بالا. زخم پای دیابتی تا حدود زیادی وابسته به نقص حسی ناشی از نوروپاتی دیابتی است که خود عارضه جدی است و می‌تواند منجر به قطع عضو شود. از مشکلات دیگر در نوروپاتی دیابتی دردهای نوروپاتیک است که ناشی از اختلال در اعصاب سمپاتیک است و می‌تواند مشکلات بسیاری برای بیمار و درمانگر ایجاد کند. تشخیص زودرس نوروپاتی اهمیت زیادی در پیشگیری از عارضه‌های آن دارد.

تشخیص دیابت

تجهیزات آزمایش میزان گلوکز خون شامل دستگاه تشخیص، نوار خون و لنست یا نشتر برای سوراخ کردن پوست بر اساس آخرین معیارهای انجمن دیابت آمریکا تشخیص دیابت با ثبت یکی از موارد زیر قطعی است:

- ثبت حداقل یک میزان قند خون تصادفی بالای ۲۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر به همراه علایم کلاسیک دیابت (پرنوشی، پرادراری، پرخوری)
- قند ناشتای پلاسمای بالاتر یا مساوی ۱۲۶ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (ناشتا به معنای هشت ساعت عدم مصرف هر نوع کالری قبل انجام آزمایش است)
- هموگلوبین A1C بالای ۶٫۵٪
- نتیجه آزمایش تحمل قند ۷۵ گرمی خوراکی دوساعته بالای ۲۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر

اختلالات پیش‌دیابتی

اختلال تحمل گلوکز: حالتی است که در آن سطح گلوکز خون افراد بالاتر از حد نرمال بوده ولی مقدار آن به حد دیابت کامل نرسیده‌است. طبق معیارهای تشخیصی سازمان جهانی بهداشت درصورتیکه قند ناشتای پلاسما زیر ۱۲۶ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر باشد و میزان قند دو ساعت بعد مصرف ۷۵ گرم گلوکز (تست تحمل گلوکز) بین ۱۴۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر باشد اختلال تحمل گلوکز تشخیص داده می‌شود.

اختلال قند ناشتا: طبق معیارهای تشخیصی سازمان جهانی بهداشت در صورتیکه قند ناشتا بین بین ۱۱۰ تا ۱۲۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر باشد تشخیص داده می‌شود. همچنین نتیجه تست تحمل گلوکز در صورت انجام باید زیر ۱۴۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر شود.

ورزش و دیابت

ورزش به دیابتی‌ها کمک می‌کند که از شر حمله‌های قلبی و نابینایی و آسیب‌های عصبی در امان باشند. وقتی که غذا می‌خورید سطح قند خونتان افزایش می‌یابد. هر چه بیشتر سطح خون افزایش یابد قند بیشتری به یاخته‌ها می‌چسبد. وقتی که قند به یاخته بچسبد دیگر نمی‌تواند از آن جدا شود و تبدیل به ماده‌ای زیان‌آور بنام سوربیتول می‌شود که این ماده می‌تواند باعث نابینایی و ناشنوایی و آسیب‌های مغزی و قلبی و نشانگان پاهای سوزان و… گردد.

وقتی که قند وارد بدن شما می‌شود فقط می‌تواند در یاخته‌های کبد و ماهیچه ذخیره گردد. اگر یاخته‌های کبد و ماهیچه از کربوهیدرات اشباع باشند، قندها دیگر جایی برای رفتن ندارند. اگر ذخیره یاخته‌های ماهیچه در پی ورزش کردن مصرف گردد پس از صرف غذا قندها به وسیله ماهیچه جذب می‌شوند و مقدار آنها در خون افزایش نمی‌یابد. بنابراین اگر با یک برنامه ورزشی منظم بتوانیم ذخیره قند ماهیچه‌ها را کاهش دهیم مسلماً می‌توانیم شاهد بهبود همه‌جانبه عوارض بیماری دیابت باشیم.

دیابت در ایران

از هر ۲۰ ایرانی یک نفر به دیابت مبتلاست و نیمی از این تعداد نمی‌دانند که دیابت دارند. هر ۱۰ ثانیه یک نفر در جهان به دلیل عدم آگاهی از دیابت و روش کنترل آن، جان خود را از دست می‌دهد. هر ۳۰ ثانیه یک نفر در جهان به علت عدم آگاهی از دیابت و روش کنترل آن، پای خود را از دست می‌دهد.

نکاتی برای پیشگیری از دیابت

۱- وزن خود را کنترل کنید. چاقی می تواند سرآغازی برای دیابت باشد.

۲- از سبزیجات و حبوبات و سالادهای مناسب در رژیم غذایی خود زیاد استفاده کنید. در سالادها استفاده از سرکه به میزان کافی توصیه می گردد.

۳- روزانه تا می توانید پیاده روی کنید. حتی اگر وزن کم نکنید، این کار برایتان بسیار سودمند است. کسانی که در هفته ۴ ساعت و یا هر روز نیم ساعت ورزش کنند، خطر ابتلا به دیابت را ۸۰% کم می کنند.ورزش توان جذب انسولین بدن را افزایش می دهد که این امر نهایتاً به جذب بیشتر قند در سلولها کمک می کند.

۴- سعی کنید در استفاده از غلات یک خبره و متخصص شوید. یعنی بایستی با توجه به راهنماییهای کارشناسان غذایی، غلاتی را که حاوی مقداری از انواع قندها باشند از رژیم غذایی خود حذف و یا کم مصرف کنید.

۵- قهوه زیاد بنوشید. البته از قهوه ای استفاده کنید که دارای کافئین باشد.

۶- شبها خوب و به میزان کافی بخوابید. میزان خواب بین ۶ تا ۸ ساعت کافی است. خواب طولانی بیش از ۸ ساعت و خواب کوتاه کمتر از ۵ ساعت خطر ابتلا به دیابت را زیاد می کند.

۷- از غذاهای آماده و فست فودها بپرهیزید.

۸- گوشت قرمز کم مصرف کنید.

۹- در غذاهای خود از ادویه جات به ویژه دارچین استفاده کنید.

۱۰- سعی کنید از اضطراب و فشارهای روحی و عصبی بپرهیزید. آرامش روح و روان پیام آور سلامتی است.

۱۱- تنها زندگی نکنید، به ویژه خانمها. زنانی که تنها زندگی می کنند، ۲٫۵ برابر بیشتر از زنان دیگر، احتمال ابتلا به بیماری دیابت را دارند. البته این امر بیشتر به شیوه زندگی و نوع تغذیه این خانمها مربوط می شود.

۱۲- بیشتر علائم بیماری دیابت در آغاز، نامحسوس هستند. بنابراین لازم است که با انجام آزمایشهای مرتب خون، از میزان قند خون خود آگاه شوید. اشخاص بالای ۴۵ سال بایستی مرتب از میزان قند خون خود باخبر باشند. جوانان در صورت داشتن زمینه های مساعد کننده بیماری قند خون، مانند چاقی، استعداد فامیلی، کلسترول و فشار خون بالا و … بایستی مرتب میزان قند خود را آزمایش کنند
.

MS improvement w hemp seed oil

Study: MS improvement w hemp seed oil & low sat fat diet

Mon Jun 17, 2013 11:23 am

Study: Hemp Seed Oil Associated With Improved Clinical And Immunological Parameters In MS Patients

TABRIZ, IRAN – The consumption of hemp seed nutritional oil, in conjunction with the intake of evening primrose oils and a restricted diet high in hot-natured foods (such as pepper) and low in saturated fats and sugars, is associated with “significant improvement” in symptom management and immunological characteristics in subjects with multiple sclerosis (MS), according to clinical trial data published in the current issue of the scientific journal BioImpacts.

Researchers at the Tabriz University of Medical Sciences in Iran assessed the impact of hemp seed oil, evening primrose oils, and a restricted diet in 23 patients diagnosed with relapsing remitting MS. They reported that participants at the study’s completion “were healthier in comparison to baseline” and that “clinical and immunological parameters showed improvement in the patients after the intervention.”

Authors acknowledged that hemp seed oil possesses potent antioxidative properties and also likely acts on specific signaling pathways that regulate inflammatory responses – two characteristics that would presumably make it beneficial in the treatment of MS.

Authors concluded: “After six months, significant improvements in extended disability status score were found. … Our data demonstrated that co-supplemented hemp seed and evening primrose oils with hot-natured diet intervention may decrease the risk of developing MS.”

Previously published clinical trials assessing the impact of inhaled cannabis and extracted organic cannabinoids in patients with MS have demonstrated that plant cannabinoids can alleviate disease symptoms - such as involuntary spasticity, neuropathy, and bladder dysfunction - and, in some subjects, may actually moderate disease progression.

Nonetheless, the National MS Society shares little enthusiasm for the therapeutic use of either cannabis or cannabis-derived products as a treatment option for MS patients, stating on its website: “[B]ased on the studies to date – and the fact that long-term use of marijuana may be associated with significant, serious side effects – it is the opinion of the National Multiple Sclerosis Society’s Medical Advisory Board that there are currently insufficient data to recommend marijuana or its derivatives as a treatment for MS symptoms.”